Ontvoeringen en het mediacircus

Deze site gaat over ontvoering en het mediacircus. Welkom!

This is the Tripod logo.

Kidnap en het mediacircus
Om deze site een beetje systematisch op te bouwen, werken we aan de hand van korte "sub-hoofdstukje", waarna vervolgens een uitgebreide uitleg wordt gegeven...

2 soorten ontvoeringen:
(1) De (normale) ontvoering: Hierbij wordt het slachtoffer ontvoerd en is hij of zij van middelbare leeftijd, meestal boven de 24 jaar oud.
(2) De Kidnap: Hierbij wordt het slachtoffer ontvoerd en is hij of zij nog tamelijk jong: meestal onder de 24 jaar oud.

Kans op een ontvoering:
Ongeveer worden er in Nederland 10 mensen per jaar ontvoerd, waarvan vele ontvoeringen ook weer te onschuldig zijn voor woorden en niet eens in de media komen staan!

Ontvoering in de wereld en Nederland:
In Nederland zijn er in het algemeen weinig ontvoeringen, in vergelijking met de rest van de wereld. Landen als Itali�, Sovjet Unie en de Verenigde Staten is dit dagelijkser. Vandaar dat als er in Nederland een ontvoering is, dat dat dan uitgebreid in de media staat.

Wanneer veel ontvoeringen?
Er zijn over het algemeen veel ontvoeringen achter elkaar in ��n geval. Als er ��n beruchte ontvoering is geweest dan wordt zo'n ontvoering vaak "vervolgt" door meerdere ontvoeringen. Dit komt vanwege het feit dat het idee van snel veel geld verdienen (de algemene gedachte van een ontvoering) dan in de lucht zit en dat dat vooral door de media veel mensen op het idee brengt.

De politie wil geen informatie vrijgeven (aan de media):
� In de eerste plaats werkt dat het onderzoek tegen. Het publiek z�lf wil immers het fijne weten achter een ontvoeringszaak en gaat ��k op onderzoek uit. Het publiek gaat dan naar de villa van het slachtoffer en hoopt een glimp van hem of haar te kunnen opvangen (in de krant stond immers een mooie foto van hem of haar). Daarna gaat het publiek ook naar de mogelijke vindplaats van het slachtoffer. Het publiek maakt hierdoor het onderzoek onmogelijk doordat:
(1) Bewijsmateriaal wordt vertrapt, doordat mensen op plaatsen komen, waar eigenlijk sporen waren die n� gewist worden, omdat mensen er gaan lopen, kijken en voelen.
(2) Ze geven de slachtoffers vaak spanning, waardoor zij dingen anders gaan zeggen, omdat ze onder druk komen te staan en be�nvloedt worden.
� Wanneer de politie ook maar iets van informatie vrijgeeft, dan wordt de krant daar meteen helemaal "geil" van en staat het weer 1 tot 3 dagen op de voorkant van de krant.

Waarom de media zich zo uitgebreid op ontvoeringszaken stort:
Het fenomeen "ontvoering" blijft vooral in Nederland een magisch onderwerp. Het is geheimzinnig, het gaat vaak om de rijken �n het is vaak onopgelost. Dit alles verkoopt razend goed. De kranten zien het dus vooral ook als een verkoopmiddel. Daarnaast gebeurt alles wat betrekking heeft op een ontvoering meestal achter gesloten deuren: het grote publiek wil er graag veel over weten; maar dat is moeilijk, want iedereen die nou betrokken is bij een ontvoering weert de media.

Waarom de media vaak weinig en vage articelen schrijft�
Vooral kranten en televisie zijn enkel een steun voor de ontvoerden wanneer een persoon nog vermist is. Wanneer hij of zij terug wordt gevonden (levend of dood), dan is de hele toestand voor het slachtoffer zelf vaak pijnlijk genoeg dat hij of zij amper zin heeft in interviews en de familie wil zeker de zaak niet erger maken dan die als is en zal dan ook de media weren.
Het slachtoffer heeft het verhaal immers al vaak genoeg moeten vertellen aan kenissen en vrienden, maar ��k aan de politie.
De media moet echter immers toch iets hebben om over te schrijven of te documenteren. Dus zal het huis en achtergrond van het persoon uitgebreid beschreven worden in de media. Ook zal alles in geuren en kleuren bij verzonnen worden: de media heeft immers z� ontzettend weinig informatie dat zij er werkelijk alles aan zou willen doen om meer informatie te krijgen, als zij die extra informatie echter t�ch niet krijgt, dan zal zij wat informatie moeten bij vezinnen.
Voorbeelden van het bijverzinselen van details in zo'n zaak zijn: het fisieke geweld dat het slachtoffer is aangedaan verergeren & het slachtoffer heeft een overdosis aan drugs toegedient gekregen & tegen het slachtoffer is steeds geschreeuwd & het onderzoek zal nooit �f z�ker opgelost worden & het slachtoffer kwam huilend thuis & het slachtoffer moest direct naar het ziekenhuis en daarna naar de psychiater & �

Wanneer is de media een goed gebruiksmiddel?
Als het onderzoek vastloopt naar de vermissing van een persoon, of naar het bewijsmateriaal dat nodig is om de criminelen te vinden, dan is de media een practisch middel. Zij kan immers een bepaald nieuwtje of iets dergerlijks aan de grote klok hangen, zodat een heel land ervan afweet.

Wat is (dus) het nadeel van de media:
De media wil een bijvoorbeeld een articel schrijven over een ontvoering. Men heeft hier immers lucht van gekregen. Hoe kan men echter het articel extra interessant maken? Door het aan te dikken! Daardoor wordt een articel weer ongeloofwaardig en zullen de slachtoffers er nadeel aan ondervinden, omdat het publiek nu (extra) vragen gaat stellen: het verhaal wordt nu immers n�g ongeloofwaardiger en vreemder.

Bekende ontvoeringszaken die in de media veel aandacht kregen zijn, o.a.:
� Jan Heyn
� Hansje Boonstra
� Sybine Jansons
� Valerie Albeda-Jelgersma
� Toos van de Valk
� Hans van de Kimmenade
� Freddy Heineken

Wat kan men in veel gevallen doen om ontvoeringen te beperken?
� Leef niet te veel naar buiten toe: "pas de glamour".
� Zorg voor goede beveiliging om uw huis heen.
� Ben er altijd z�ker van mensen om je heen te hebben als je ergens heen gaat.
� Draag een hulpmiddel bij u, zodat u altijd traceerbaar bent: "lawine-pypes" & "zaktelefoons"
� Hadden de slachtoffers van ontvoeringen zich hieraan gehouden, dan waren ze n��it ontvoerd geweest.

Redenen om te ontvoeren:
(1) Om geldredenen: Deze zaken staan ook meestal het meest uitgebreid in de media. Het gaat hier om een persoon uit meestal een rijke familie, iemand die heel mooi woont of iemand die in korte tijd heel veel geld heeft verdient.
Het zijn vaak de rijkere bekende families in een stad: iedereen kent ze wel: ze hebben de mooiste huizen, rijden in de duurste auto's, hebben veel bezit en staan vaak vaker in de media. Ze zijn de mensen die een beetje in een soort "glamour" wereld leven, zou je haast kunnen zeggen.
(2) Wraakacties: De crimineel is ontzettend boos op ��n van de gezinsleden (of iets dergerlijks) en wil wraak nemen door middel van het "ontnemen" van ��n van de gezinsleden.
(3) Overige:
� Mensen die eigenlijk in een gesticht zitten, maar loskomen en mensen meenemen.
� Gijzelaars, die mensen gijzelen om zo iets voor elkaar te krijgen.
� Mensen die de behoefte hebben en drang naar seks en een willekeurig iemand meenemen en dat persoon n� de verkrachting vermoorden.
� Etc.

Hoe leeft het (levende) slechtoffer n� de ontvoering?
� Het slachtoffer gaat in practisch alle gevallen na ongeveer een week naar een psycholoog. De psycholoog wordt het hele verhaal meestal vertelt en aan hem of haar wordt tevens vaak extra informatie vertelt die vaak niet in ��n keer vertelt kan worden aan de politie.
� Het slachtoffer zal de eerste 3 weken zeer gespannen zijn: de media, vrienden, familie, kenissen en politie zal veel erover praten en over de huidige toestand spreken. � Daarna komt er een tijd dat minder mensen ermee bezig zijn, het slachtoffer is nog wel gespannen maar een groot deel van de spanning gaat verloren, doordat hij of zij er niet meer steeds door derden erdoor geconfronteerd zal gaan worden. � Na ongeveer weer 3 maanden zal het slachtoffer er vrijwel z�ker alleen voor staan. Niet dat iemand de toestanden van een ontvoering of kidnap snel zal vergeten, maar iedereen gaat weer door met het dagelijkse leven en daar hoort de ontvoerning niet bij! � Jaren later kunnen vaak een soort trauma van korte of lange duur zijn, doordat het slachtoffer terug zal denken aan de gebeurtenissen van een aantal jaar geleden.

Wanneer gaat de ontvoerde naar de psycholoog?
� In de eerste fase vlak na de ontvoering zelf, omdat hij of zij dan hoogstwaarschijnlijk nog heel ergb labiel is.
� In de laatste fase, pas weer na enkele jaren als er eventuele trauma's komen boven dwarrelen.

Hoe komt het slachtoffer naar de buitenwereld over?
� Als hij of zij niet lichamelijk zwaar is toegetakeld door de criminelen, dan zal hij of zij hoogstwaarschijnlijk een heldere indruk geven: hij of zij zal niet willen praten over de gebeurtenis, maar zal er in het openbaar z�ker niet over treuren.
� Als hij of zij wel lichamelijk zwaar is toegetakeld door de criminelen, dan zal hij of zij hoogstwaarschijnlijk een onzekere, bange en treurige indruk geven: hij of zij zal echter toch ook niet graag willen praten over de gebeurtenis.
� Het slachtoffer zal vrijwel zeker geen behoefte hebben aan publieke omgevingen, dus zal het slachtoffer zich voornamelijk verbergen in ni�t-publieke omgevingen zoals: thuis, bij vrienden of kenissen en in het buitenland. Het vertonen in openbare gelegenheden zullen vrijwel uitgesloten worden; all��n de noodzakelijke omgevingen zullen zij wel betreden, zoals: politiebureaux, ziekenhuizen, scholen en speciale klinieken voor het verwerken van de problemen.
� In het geval dat het slachtoffer niet meer leeft gaat dit natuurlijk niet op.

Hoe reageert de omgeving?
� De omgeving heeft grote twijfels over het wel en wee van de ontvoering. Dat komt immmers vooral door de media die niet voldoende informatie krijgt en daardoor raadselachtige documentaires maakt en raadselachtige krantenarticelen schrijft. Men weet niet of men wel alles moet geloven van wat de media zegt met als gevolg dat men niet weet of men alles moet geloven van wat het slachtoffer of de familieleden vertellen.
� De omgeving kan ook zwaar geschokt zijn en wil proberen te helpen.
� De omgeving dikt de toestand grandioos aan en maar van een klein schrammetje op de wang van de ontvoerden een serieus groot litteken.

Hoe zou de omgeving eigenlijk moeten reageren?
Ze zou er niet over moeten praten en er alleen dan over praten als het slachtoffer erover begint te praten.
In practijk is dat echter niet realistisch, want de omgeving (vooral de directe omgeving: familie, vrienden, e.d.) zit met vragen die zij heel erg graag antwoord ziet.

Tipgeld:
"Bij iedere ontvoering wordt er ook tipgeld gegeven." Dit wordt vaak gedacht, helaas werkt het zo niet. In de eerste instantie moet het zin hebben om geld te gaan uitloven om (vaak) de daders te pakken te krijgen. Maar als de daders al gepakt zijn, heeft dit meestal geen zin meer. Ook heeft het zo ie zo vaak geen zin, vanwege het feit dat een slachtoffer maar weinig dingen weet die kunnen bijdragen tot een oplossing die (helaas) we l altijd essentieel zijn. Voorbeelden hiervan zijn dat een slachtoffer vaak niet meer precies: de kleur van een auto weet, hoe de daders er precies uitzagen, hoe ruimtes eruit zagen waar het persoon zat en z�lfs weet een slachtoffer vaak niet meer wat er precies met hem of haar is gebeurd; ze zijn immers practisch altijd ontzettend bang geweest.
Tevens is het zo dat als er tipgeld wordt geheven de media er weer vol op springt� en als het slachtoffer en of de politie ook maar een beetje de indruk heeft dat tipgeld heffen toch vaak geen zin heeft, dan wordt het niet gedaan. Wanneer er immers tipgeld wordt geheven dan komen het slachtoffer en diens familie weer op een vreemde wijze in de publiciteit te staan.

Het slachtoffer weet veel dingen niet meer in detail�
Veel dingen zij niet meer helder, omdat het slachtoffer het onderwerp "ontvoering" het liefst wil illimineren. Er dus niet over spreken. Daardoor gaat veel informatie verloren. Daarnaast zullen de media, de politie, de roddels en de kenissen het slachtoffer z�ker indirect be�nvloeden, dit vanwege het feit dat zij steeds door zullen vragen over allerlei gebeurtenissen in het en daardoor vormen zij indirect ook een invloedsfactor. Over bepaalde details zullen zij immers door blijven vragen en daardoor zal het slachtoffer een de dingen gaan aannemen en geloven die worden gevraagd door de derden en dit zal dan als vanzelfsprekend worden gezien.

Waaruit bestaan de schades bij de ontvoerden:
� In de eerste plaats is er vanzelfsprekend de mentale schade, want een slachtoffer is erg onrustig en bang na alle gebeurtenissen.
� De mentale schades kunnen heel erg vari�ren: van licht lichamelijk letsel tot zwaar lichamelijk letsel. Er kunnen alleen lichte schrammen hier en daar zijn, ook kunnen er heuze wonden zijn en vingers zijn afgesneden: aan h��l horrorachtige tafferelen kan gedacht worden.

Boeken over ontvoeringen:
� Het Gouden Ei: hierin wordt twee ontvoerde personen nooit meer teruggevonden! Nadat ze door een scheikunde leraar (Lermorne) die psychologisch in de war is levend worden begraven.
� Novemaja: Een meisje wordt ontvoerd en doordat de ontvoering zo vaag is denken veel mensen dat zij de ontvoering in sc�ne heeft gezet: later blijkt dat niet zo te zijn.
� Mijn echte naam is Lisa: Een meisje wordt ontvoerd� later raakt Peter in gesprek met een meisje dat hem toevertrouwt:"Mijn echte naam is Lisa".

Tripod Error [an error occurred while processing this directive]

404 - Page Not Found

Sorry, but the page or the file that you're looking for is not here.

Sponsors